Ειδικές διαδρομές
Α, ρε, Λούα Λούα που σας χρειάζεται...Αφιερωμένο εξαιρετικά σε όλους όσοι χάρηκαν που οι μπλε νίκησαν τους πράσινους. Σε όλους όσοι στεναχωρέθηκαν που οι πράσινοι έχασαν από τους μπλε. Στους υπολοίπους, που νόμισαν ότι, μετά τα τραγικά συμβάντα, κάτι θα αλλάξει... Οι λαοί δεν πρέπει να μάχονται για τα ιδανικά τους. Αργά ή γρήγορα, κάποιο καθεστώς θα βρεθεί να τους ανταμείψει με μια θεσούλα στο Δημόσιο.
ΚΕΙΜΕΝΟ: ΝΙΚΟΣ ΚΟΥΝΙΤΗΣ
ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΣΗ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΣΤΑΝΑΚΗΣ
Την 5η Σεπτεμβρίου το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο καταδικάζει με σημαντική πλειοψηφία την πρακτική νομιμοποίησης παράνομων κατασκευών σε προστατευόμενες περιοχές και σε περιοχές όπου δεν επιτρέπεται γενικά η δόμηση και ζητά να σταματήσει άμεσα κάθε προσπάθεια περιορισμού της προστασίας των δασών μέσω τροποποιήσεων του ελληνικού Συντάγματος (άρθρο 24).
Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος τα παίρνει στο κρανίο με την ΕΕ, γιατί «δεν είναι νοητό κανένας να παρεμβαίνει στη διαδικασία αναθεώρησης, είναι αδιανόητο για τα κράτη-μέλη, θα έλεγα σε βάναυσο βαθμό, να προσπαθούν να καθορίσουν τον καταστατικό χάρτη μιας χώρας».
Το ποιος υποτιμά, και μάλιστα βάναυσα, τη νοημοσύνη μας φαίνεται από την ωραία ιστοριούλα που ακολουθεί.
Αντιγράφω από την Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, από το τέταρτο τεύχος, αρ. φύλλου 337, της 25ης Ιουλίου 2007:
Κηρύσσουμε ως αναδασωτέες τα δάση και τις δασικές εκτάσεις που περιλαμβάνονται στις καείσες από την πυρκαϊά της 28ης Ιουνίου 2007 εκτάσεις συνολικού εμβαδού τριάντα έξι χιλιάδων εκατόν πενήντα οκτώ στρεμμάτων και εννιακοσίων σαράντα δύο χιλιοστών του στρέμματος (36.158,942) (...), οι οποίες βρίσκονται στις θέσεις Προφήτης Ηλίας, Καστρίζα, Ντράσιζα, Ρουμάνι, Κεραμίδι, Κυρά, Αγία Τριάδα, Μαυροβούνι, Σκίπιζα και Πλατάνα του ορεινού όγκου Πάρνηθας και Διοικητικών περιφερειών των δήμων Φυλής, ¶νω Λιοσίων και Αχαρνών Αττικής (...).
Εξαιρούνται και δεν κηρύσσονται με την παρούσα απόφαση ως αναδασωτέες:
Οι εκτάσεις που στο χάρτη με διάγραμμα κλίμακας 1:20.000 που συνοδεύει την παρούσα σημειώνονται με μπλε χρώμα και φέρουν τις ενδείξεις 1, 2, 3, 4, 5 και 6, οι οποίες βρίσκονται σε νόμιμη αλλαγή χρήσης, και συγκεκριμένα οι εκτάσεις με τις ενδείξεις 1, 2, 3, 4 και 5, συνολικού εμβαδού 62,59 στρ., ως εμπίπτουσες στις διατάξεις του άρθρου 3 του ν. 3139/2003 «Ρυθμίσεις για τα Kαζίνα Πάρνηθας και Κέρκυρας και άλλες διατάξεις».
Σύμφωνα με τον οποίο νόμο -που ψηφίστηκε επί ΠΑΣΟΚ-, τα εν λόγω 62,59 στρέμματα βρίσκονται υπό καθεστώς «νόμιμης αλλαγής χρήσης», δεδομένου ότι έχουν δοθεί στην ιδιοκτησία του καζίνου για να τα χρησιμοποιήσει κατά το δοκούν.
Όταν το θέμα πήρε δημοσιότητα, η εταιρεία Regency Entertainment SA, που, μαζί με την ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΕΧΝΟΔΟΜΙΚΗ, κατέχει το 49% του καζίνου της Πάρνηθας (το υπόλοιπο 51% ανήκει στην κρατική ΕΤΑ), ανακοίνωσε ότι «ουδέποτε διεκδίκησε την εξαίρεση των δασικών εκτάσεων του συγκροτήματος του Mont Parnes από την αναδάσωση των καμένων εκτάσεων του εθνικού δρυμού της Πάρνηθας» και πως από τις 13/07/2007 έχει ζητήσει να περιληφθούν στην αναδάσωση και τα 62,59 στρέμματα δασικής έκτασης που με το ν. 3139/2003 του ΠΑΣΟΚ έχουν παραχωρηθεί στο καζίνο.
Γιατί, λοιπόν, δεν εναντιώθηκε και στην αλλαγή χρήσης πριν από τέσσερα χρόνια; Τι της χρησιμεύουν 62,59 στρέμματα δάσους, αν όχι για επέκταση των εμπορικών δραστηριοτήτων της; Ας τα δώσει πίσω για να την πιστέψουμε...
Συμπέρασμα: Κύριοι Ευρωβουλευτές. Δε χρειαζόμαστε αναθεώρηση του άρθρου 24, για να ξεσκίσουμε τα δάση μας. Το κάνουμε έτσι κι αλλιώς! ¶λλωστε, σε περίπτωση που δεν το έχετε πάρει χαμπάρι, αυτό προβλέπεται ήδη από το άρθρο 24 παράγραφος 1:
Η προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος αποτελεί υποχρέωση του Κράτους και δικαίωμα του καθενός. Για τη διαφύλαξή του, το Κράτος έχει υποχρέωση να παίρνει ιδιαίτερα προληπτικά ή κατασταλτικά μέτρα, στο πλαίσιο της αρχής της αειφορίας. Νόμος ορίζει τα σχετικά με την προστασία των δασών και των δασικών εκτάσεων. Η σύνταξη δασολογίου συνιστά υποχρέωση του Κράτους. Απαγορεύεται η μεταβολή του προορισμού των δασών και των δασικών εκτάσεων, εκτός αν προέχει για την εθνική οικονομία η αγροτική εκμετάλλευση ή άλλη χρήση τους που την επιβάλλει το δημόσιο συμφέρον.
Φανταστείτε, λοιπόν, τι έχει να γίνει, αν επιτρέψουμε να τροποποιηθεί ξανά το άρθρο 24... Και έχουμε υποχρέωση να μην το επιτρέψουμε. Γιατί τα πράγματα δεν αλλάζουν ποτέ από μόνα τους, με κάποιο μεταφυσικό τρόπο. Εμείς οφείλουμε να τα αλλάξουμε. ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ ΚΑΘΕ ΧΡΩΜΑΤΟΣ, ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΕΙΤΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΑΣ!_ Ν. Κ.